فهرست مطالب
استفاده از فوم پاششی پلی یورتان، روش بسیار مناسبی برای عایق کاری ساختمان ها و منازل است. این فوم چند منظوره است و همزمان با آنکه از ساختمان ها محافظت می کند از نفوذ گرما به آنها جلوگیری می کند. همان طور که می دانید دو نوع فوم پاششی پلی یورتانی وجود که بر اساس ساختار سلولی به دو دسته فوم پاششی سلول باز و سلول بسته تقسیم بندی می شوند. هر دو فوم، به طور موثری عملکرد عایق کنندگی را از خود به نمایش می گذارند. زمانی که فوم بر روی سطح اعمال می شود در ابتدا مایع است و سپس به سرعت منبسط و سخت می شود. در این مقاله به نکاتی که برای اعمال فوم به روش صحیح باید رعایت شوند، پرداخته خواهد شد.
به منظور اعمال صحیح فوم پاششی پلی یورتان، موارد متعددی را باید مد نظر قرار داد؛ این موارد شامل شرایط محیطی، نوع بستر، دمای آن و میزان آب است. به بیان دیگر، خواص عایق گرمایی فوم پلی یورتان پاششی به عواملی از جمله ضخامت فوم پاششی، دما و نوع بستر، دما و رطوبت محیط، تعداد دفعات اعمال عایق و خروجی تجهیزات دستگاه بستگی دارد. خواص همچنین به اجزای سازنده فوم (فرمولاسیون آن) وابسته است.
خدمات پس از فروش
شرکت ایمن پلیمر شیمی تولید کننده پلی اورتان مایع باکیفیت و استاندارد جهانی است. برای استعلام و خرید با ما تماس حاصل نمایید.
ضخامت مناسب برای اعمال فوم پاششی
میزان R-Value نشان دهنده مقاومت ماده در مقابل جریان حرارتی است. این مقدار با توجه به ضخامت ارزیابی می شود بدین معنی که بیانگر ضخامت موثر برای عایق سازی مناسب است. از این رو، ضخامت بهینه عایق پیش از شروع به کار محاسبه می شود. این ضخامت با توجه به نوع فوم (سلول باز یا بسته)، فرمولاسیون و دما متغیر است.
ضخامت پوشش توسط عواملی از جمله سرعت اعمال یا پاشش فوم و یا سرعت اختلاط در محفظه گان به خوبی می تواند کنترل شود. لازم به ذکر است که هر چه تعداد دفعات اعمال فوم یا تعداد لایه های اعمال شده تا دستیابی به ضخامت مورد نظر کمتر باشد، فومی با چگالی بیشتر و توزیع چگالی یکنواخت تر و در نتیجه عایقی یکپارچه با خواص گرمایی بهتر، بدست خواهد آمد.
زمانی که لازم باشد لایه ای ضخیم اعمال شود، اپلیکاتور (وسیله اعمال فوم) باید لایه ای نازک را اعمال کند بجای آنکه در طی یک مرتبه لایه ای ضخیم اعمال شود و پس از اعمال هر لایه، باید مدت زمانی سپری شود تا فوم سرد شود. این امر برای جلوگیری از واکنش های شدید گرمازا که بر کیفیت فوم می توانند اثرگذار باشند ضروری است. علاوه بر آن، اگر پاشش فوم بیش از ضخامت پیشنهادی برای آن نوع فرمولاسیون باشد، حرارت اضافی ایجاد شده منجر به متصاعدسازی رایحه هایی نامطلوب، ترک خوردگی، جمع شدگی و نیم سوز شدن می شود. پس از اعمال هر لایه حداقل لازم است زمانی در حدود ۱۵ دقیقه سپری شود تا فوم پخت شود.
دمای بهینه پیش از پاشش فوم
دمای بستر از دیگر موارد حائز اهمیت است. به جرأت می توان گفت که دانستن دمای محیط، دمای بستر و دمای اجزای سازنده از اصلی ترین مواردی هستند که هنگام پاشش فوم باید مد نظر قرار داد. دمای ایده آل برای فوم و بستر آن در بازه ای بین ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتیگراد است. سطوحی که دمای آنها کمتر باشند، گرمای واکنش را به خود جذب می کنند و از منبسط شدن فوم تا رسیدن به ارتفاع مورد نظر جلوگیری می کنند. اگر دمای بستر ۵ درجه سانتیگراد یا کمتر باشد، واکنش گرمازا می تواند منجر به میعان شود به گونه ای که انگار فوم بر سطحی مرطوب پاشش شده باشد.
سطوحی که بسیار گرم باشند منجر به پخت سریع فوم می شوند. بدین معنی که فوم زمان کافی ندارد تا به ارتفاع مورد نظر برسد و پیش از آن، سخت می شود. در حالت بدتری برای این قضیه، دمای خیلی بالا منجر به کاهش چسبندگی می شود زیرا که فوم به سرعت پخت می شود و زمانی را برای ایجاد بر هم کنش و پیوند با بستر در دست نخواهد داشت.
محافظت در مقابل UV
فوم پاششی پلی یورتان که در محل اعمال می شود در مقابل عوامل محیطی (آب، دماهای بالا، باد و …) مقاومت مناسبی دارد. اما، این فوم زمانی که برای مدت زمانی طولانی در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار گیرد، با وجود آنکه روی سطح فوم پوسته ای با چگالی بالا قرار دارد، آسیب پذیر است. این امر منجر به آسیب رسیدن به سطح فوم و دادن ظاهری نامطلوب به آن می شود.
به منظور جلوگیری از این رخداد، به خصوص در کاربردهایی که فوم در بیرون از ساختمان ها بکار رفته، لازم است که پوششی بر روی آن قرار گیرد. از این پوشش محافظ عموما در همان روزی که فوم اعمال می شود، استفاده می شود. این پوشش ها می توانند مواد ویژه ای از جمله الاستومرهای پلی یورتانی، پلی یورتان ها، رنگ ها یا هر پوشش مناسب دیگری باشند که بتوان از آنها در کاربردهای خارجی استفاده کرد. عملکرد این پوشش های محافظ مانند دیگر مواد باید مورد بررسی قرار گیرد و در شرایطی که فوم دچار آسیب یا تخریب شده است، عملیات تمیزکاری باید به کمک نوعی قلمو به خصوص، یا آب با فشار بالا صورت گیرد و سپس لایه جدیدی از فوم اعمال شود و لایه ای محافظ بر روی آن قرار گیرد.
جلوگیری از ترک خوردگی در محل اتصالات
زمانی که فوم پاششی پلی یورتانی مسقیما بر سطح اعمال شود، ترک هایی می تواند در اثر جابجایی بستر به دلیل انبساط یا انقباض آن ایجاد شود. در حقیقت با وجود آنکه فوم پلی یورتان تا حدی می تواند پذیرای تغییر شکل های دائمی باشد، اما تنش هایی ناشی از انبساط-انقباض در محل اتصالات بزرگ (از ۲ تا ۴ سانتی متر) را نمی تواند به خود جذب کند. این رخداد می تواند خاصیت آب گریزی فوم را دستخوش تغییر کند. به سادگی می توان از این آن جلوگیری کرد.
توزیع این تنش ها و کاهش اثرات آنها، روشی است که بکار می رود. برای این منظور از غشاهای جداکننده الاستیک که به عنوان مثال از لاستیک سنتزی با پهنای ۳۰ سانتی متر پیش از شروع به کار می تواند استفاده شود و پلی یورتان بر روی آنها اعمال می گردد. در نهایت، لازم است یادآوری شود که برای اعمال این عایق (فوم پاششی پلی یورتانی) بهتر است از افرادی با تجربه کمک گرفته شود تا این مشکلات به حداقل برسند.
