ممنوعیت استفاده از پارافین کلرینه شده با زنجیره های کوتاه

از سال ۱۹۸۰ کمسیون اروپایی، کانادا و سازمان سلامت جهانی (WHO) تحقیقات موفقیت‌آمیزی را برای ارزیابی رفتار پارافین‌های کلرینه شده در محیط و میزان آسیب‌رسانی آن‌ها بر سلامت انسان‌ها به سرانجام رسانیدند. نتایج حاکی از آن بود که این ماده اثرات مخربی می‌تواند داشته باشد و سمی تلقی می‌شود. در ۲۰۱۲، کانادا از آنجایی که متوجه تاثیرات زیان بار SCCP بر سلامت انسان‌ها بود، تولید، مصرف و حتی صادرات در کشور خود متوقف کرد. در ۲۰۱۷، در استکهلم این ماده به عنوان یک آلودگی معدنی معرفی شد به همین دلیل شروع به جلوگیری از تولید و مصرف آن کردند.

در دسامبر ۲۰۲۲ سازمان‌های متعددی از جمله وزارت بوم‌شناسی و محیط زیست، گرد هم آمدند و لیستی از آلاینده‌های مشکل‌ساز که لازم بود از ابتدای ماه مارچ ۲۰۲۳ تحت کنترل درآیند تهیه کردند. مطابق با لیست تهیه شده، تا اخر دسامبر ۲۰۲۳ تولید و استفاده از SCCP برای آب گریز کردن، رنگ‌های ضداشتعال، چسب‌ها و اسباب بازی‌ها ممنوع شد.

در کشور چین، تولید سالانه پارافین‌های کلرینه شده به ۱ میلیون تن می‌رسید که هزاران تولیدکننده از آن استفاده می‌کردند. برای OCFهایی که در چین تولید می‌شدند و سایر محصولات صنایع پایین دستی مرتبط با پارافین‌های کلرینه شده ممنوعیت استفاده از SCCP تنها آغاز مسیر رفتن به سمت توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست بود.