فوم پلی یورتان به عنوان بستر پرورش گیاهان

تخریب و فرسایش جهانی خاک و تغییرات نامشخص الگوهای آب و هوایی به دلیل تغییر شرایط جوی بیانگر ضرورت حفاظت از مواد غذایی است. به بیان دیگر، فرسایش خاک به یک معضل جهانی تبدیل شده است که اثرات فاجعه باری بر تولید مواد خوراکی خواهد گذاشت. هر ساله بیش از ۲۴ بیلیون تن از خاک در اثر فرسایش از بین می رود. علاوه بر آن، حاصلخیزی خاک یکی دیگر از مشکلاتی است که جهان امروزه با آن مواجه شده است. از این رو، محققان به فکر توسعه فوم هایی با خواص ویژه افتاده اند که از نظر شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی بسیار مشابه با خاک عمل می کردند.

گونه به خصوصی از فوم پلی یورتان که توسط محققان، به عنوان بستر پرورش و کشت گیاهان استفاده شده است که در اینگونه از فوم ها، محصولات غذایی از ۲ تا ۱۰ برابر نسبت به گیاهانی که در خاک کاشته می شدند سریعتر رشد می کردند. استفاده از این سیستم ها بسیار کارآمد بود زیرا با بکارگیری حداقل منابع، محصولات بیشتری تولید می شد که جمعیت گسترده تری می توانست از آن تغذیه کند. در این مقاله به این فوم ها و خواص آن ها پرداخته خواهد شد.

سیستم های هیدروپونیک

سیستم های هیدروپونیک در حقیقت هنر کشاورزی بدون استفاده از خاک است. در این سیستم ها اغلب از محیط های کشت مصنوعی یا سنتزشده به عنوان بستر کشت گیاهان استفاده می شود که شامل محیط های آلی و معدنی هستند.
مهمترین ویژگی سیستم های هیدروپونیک، توانایی آنها در نگهداشتن مقدار کافی آب و هوا و وجود امکانی برای رشد ریشه و در نتیجه رویش گیاه است. این التزام می تواند توسط بسترهای متفاوتی تامین شود اما در گذشته از پشم شیشه بدین منظور استفاده می شد. با وجود اینکه این ماده بستر مناسبی برای رشد گیاهان بود، اما عمر مفید آن کوتاه (حداکثر ۲ تا ۳ سال) و مشکل بعدی، دور ریختن مقادیر زیادی از این مواد در طبیعت و عدم شکست یا تجزیه آنها بود. به همین دلیل، توجه ها به سمت بسترهایی معطوف شد که امکان استفاده مجدد از آن‌ها برای مدت زمان طولانی تری وجود داشت. لازم به ذکر است که برای استفاده مجدد، بستر (محیط کشت) باید قابلیت ضدعفونی یا استریل شدن داشته باشد، علاوه بر آنکه باید به سادگی خشک شود و حمل آسان باشد؛ همچنین، ساختار آن نباید در اثر استفاده های متوالی دچار شکست شود.