عایق یخچال

زمانی که ضخامت عایق بیشتر از مقدار مشخصی باشد، از دیدگاه اقتصادی، مقرون به صرفه نخواهد بود. فوم پلی یورتانی، حداقل هدایت حرارتی (W/m^.K ۰.۰۲۱-۰.۰۲۵) را نسبت سایر مواد عایق در دسترس دارد؛ همین امر برای تولیدکنندگان این امکان را فراهم می آورد تا بتوانند ضخامت دیواره یخچال را کاهش دهند. علاوه بر آن، این فوم ها دارای وزنی سبک، استحکام مناسب و چسبندگی عالی به انواع سطوح از جمله فلز و پلاستیک هستند. فوم پلی یورتان با ساختاری سلول بسته به منظور عایق سازی یخچال ها بکار می روند، این ساختار سلولی، علاوه بر آنکه امکان عایق سای مطلوب را فراهم می آورد، ثبات ابعاد را در دمای پایین تضمین می‌کند. بدین معنی که به موجب این ساختار، عامل فوم زا مصرف شده در هنگام تولید فوم درون سلول‌ها باقی می ماند و همین امر، عملکرد عایق کنندگی را بهبود می بخشد. بسته بودن سلول‌ها استحکام فوم تولیدی را نیز افزایش می دهد و از نفوذ رطوبت به داخل فوم، جلوگیری می کند.

این فوم با تزریق در بدنه، جریان یابی خوبی دارد و مانند چسبی ساختاری، موجب اتصال پوشش های داخلی و خارجی یخچال در طول فرآیند فوم شدن عمل می کند که امکان استفاده و تولید آسان را فراهم می آورد. کارایی فوم عایق پلی یورتان، یک ویژگی کلیدی برای حفظ مواد غذایی در دمای بهینه است. این خاصیت اساسی (عایق کنندگی) به نوع گاز (عامل فوم زا) مورد استفاده در تولید و میزان انتشار آن از محصول بستگی دارد. به بیان دیگر، بیشتر مقادیر هدایت حرارتی، یعنی حدود ۶۵ تا ۸۰%، شامل هدایت حرارتی عامل فوم زا یا مخلوط عوامل فوم زا است. همچنین، این عوامل فوم زا در سلول‌ها در مدت زمان کوتاهی با هوا جایگزین می شوند، بنابراین ارزیابی تغییر در این پارامتر در طول زمان نیز بسیار مهم است.

در ابتدا، از گازهای کلروفلوئوروکربن‌ها (CFCها) برای تولید فوم یخچال پلی یورتان استفاده می‌شد، اما بعدتر به دلیل مشکلات محیط زیستی این گاز و تخریب شدن لایه ازون، با عوامل فوم زا دیگری جایگزین گردید. در حقیقت، پس از حذف CFCها از چرخه مصرف، HCFCها به طور گسترده ای در آمریکا و آسیا مورد استفاده قرار گرفتند. اما، در کشورهای اروپایی، تاکید بر استفاده از عوامل بدون هالوژن بود به همین دلیل، هیدروکربن ها از جمله سیکلوپنتان (به دلیل داشتن حداقل فاکتور K یا کمترین هدایت حرارتی در بین دیگر پنتان ها) بسیار مورد توجه قرار گرفتند. با توجه به مشکلاتی که HCFCها ایجاد می‌کردند، مطالعات در زمینه عوامل فوم زا دیگر آغاز شد که تاکنون نیز ادامه دارد.