گاز (عامل فوم زا)

یکی از مراحل اصلی در پلی یورتان، تولید گاز است. فاز گازی هر چند که از نظر وزنی قابل انکار باشد اما از نظر حجمی چشم گیر است و در بسیاری از خواص فوم پلی یورتان نقش دارد. در تولید فوم‌های پلی یورتانی از دو روش کلی برای تولید گاز، می‌تواند استفاده شود: روش شیمیایی و روش فیزیکی، علاوه بر آن، امکان ترکیب این دو روش نیز وجود دارد (استفاده همزمان از عوامل فیزیکی و شیمیایی).
عوامل فوم‌زا فیزیکی، مایعاتی با نقطه جوش پایین هستند که با گروه‌های ایزوسیانات واکنش نمی‌دهند؛ آن‌ها در اثر واکنش گرمازا تشکیل فوم (حرارت تولید شده در طی واکنش)، تبخیر و باعث تولید گاز می‌شوند. این مواد شامل CFCs (کلروفلوئوروکربن ها)، HCFCs (هیدروکلروفلوئوروکربن ها)، HFCs (هیدروفلوئوروکربن ها) و… می‌شوند. عوامل فوم‌زا شیمیایی، این عوامل با گروه‌های ایزوسیانات واکنش می‌دهند و گاز کربن دی اکسید تولید می‌کنند و شامل بوریک اسید، آب و… می‌شوند.